ISTP - Praktyk

Osobowość w zarysie

Motto życiowe: Czyny są ważniejsze niż słowa.

Optymistyczny, spontaniczny i pozytywnie nastawiony do życia. Powściągliwy i niezależny. Wierny własnym przekonaniom i sceptyczny wobec zewnętrznych norm oraz zasad. Nużą go teorie oraz rozważania dotyczące przyszłości. Woli działać i rozwiązywać konkretne, namacalne problemy.

Dobrze adaptuje się do nowych miejsc i sytuacji. Lubi nowe wyzwania oraz ryzyko. Potrafi zachowywać zimną krew w obliczu zagrożeń i niebezpieczeństw. Małomówność i skrajna powściągliwość w wyrażaniu opinii sprawiają, że bywa nieczytelny dla innych.

Naturalne skłonności praktyka:

• Źródło energii życiowej: świat wewnętrzny.
• Przyswajanie informacji: zmysły.
• Podejmowanie decyzji: rozum.
• Styl życia: spontaniczny.

Podobne typy osobowości:

• Inspektor
• Animator
• Administrator

Dane statystyczne:

• Praktycy stanowią 6-9% populacji.
• Wśród praktyków przeważają mężczyźni (60%).
• Krajem odpowiadającym profilowi praktyka jest Singapur1.

Kod literowy

Uniwersalny kod literowy praktyka w jungowskich typologiach osobowość to ISTP.

Ogólna charakterystyka

Praktycy żyją dniem dzisiejszym. Są pozytywnie nastawieni do życia i potrafią cieszyć się każdą chwilą. Rzadko niepokoją się o przyszłość, a ich życie toczy się tu i teraz. Zwykle nie lubią długofalowych planów i dalekosiężnych zobowiązań. Nie poświęcają też zbyt wiele czasu na przygotowania. Działają w sposób bardziej impulsywny niż planowy. Mają zmysł estetyczny, ale nie przepadają za ekstrawagancją i udziwnieniami. Ich styl życia jest stosunkowo prosty.

Percepcja i nauka

Praktycy zauważają detale niewidoczne dla innych, trudno im jednak dostrzec szerszą perspektywę, dalekosiężne skutki ich decyzji oraz powiązania pomiędzy jednostkowymi faktami i zjawiskami. Lubią działanie i są skrajnie praktyczni (stąd nazwa tego typu osobowości). Spośród wszystkich typów osobowości praktycy mają największą skłonność do ryzyka. Posiadają też naturalny zmysł techniczny i zdolności manualne. Zwykle są sceptyczni wobec abstrakcyjnych teorii i koncepcji, których nie można zastosować w praktyce.

Z reguły należą do tych, którzy w dzieciństwie rozbierali na części zabawki lub urządzenia, aby zobaczyć, jak są zbudowane. Często niezbyt dobrze wspominają zajęcia w szkole (nużą ich suche, teoretyczne i monotonne zajęcia). Najchętniej i najskuteczniej uczą się poprzez doświadczenie. Lubią eksperymenty i cenią swobodę w realizacji zadań. Interesują się sposobem funkcjonowania różnych urządzeń i często doskonale posługują się narzędziami, dokonując rozmaitych przeróbek, usprawnień lub napraw. Rozwiązując problem, potrafią się szybko zorientować, jakie narzędzia oraz środki będą potrzebne, i błyskawicznie przystąpić do działania. Bardzo dobrze radzą sobie w pracach manualnych. Nawet wykonując dane zajęcie po raz pierwszy mogą sprawiać wrażenie eksperta.

Wewnętrzny kompas

Praktycy są z natury elastyczni i potrafią dobrze adaptować się do nowych okoliczności. Nie pozwalają jednak, aby inni naruszali ich prywatność lub organizowali im życie. Nie lubią, gdy ktoś im mówi, co mają robić lub jak mają żyć. Niekiedy celowo - dla zasady - zachowują się w sposób odmienny od oczekiwanego. Cechuje ich skrajna niezależność. Nie pozwalają innym podejmować za siebie decyzji. Nie lubią być sprawdzani i kontrolowani.  Niekiedy mają wręcz obsesję na punkcie swojej prywatności. Potrzebują wolności, swobody i przestrzeni. Denerwują się, gdy ktoś wkracza na ich terytorium.  Zwykle są sceptyczni wobec powszechnie uznawanych autorytetów oraz odgórnie narzuconych norm i prawd. Wolą kierować się w życiu własnymi zasadami. Z reguły robią to, co sami uznają za właściwe, nie przejmując się zbytnio opiniami i ocenami innych ludzi. Dobrze znoszą krytykę i sami również potrafią krytycznie oceniać działania innych. Są odporni na naciski z zewnątrz i bez względu na okoliczności potrafią trwać przy swoich przekonaniach oraz zamiłowaniach. Zwykle wyznają zasady egalitaryzmu. Uważają, że wszyscy ludzie są równi i powinni być traktowani tak samo. Tytuły, pochodzenie i zajmowane stanowiska nie robią na nich zbyt wielkiego wrażenia. Szanują jednak tych, którzy posiadają jakieś szczególne doświadczenia lub praktyczne umiejętności.

W oczach innych

Przez innych ludzi postrzegani są jako pewni siebie, chłodni i zagadkowi. Uchodzą jednak za ekspertów w sprawach wymagających zdolności manualnych lub orientacji technicznej. Mają opinię ludzi zaradnych i praktycznych. Zawsze można liczyć na ich pomoc. Zaskakują jednak otoczenie swoją zmiennością. Szybko bowiem tracą entuzjazm i często zmieniają zdanie. Innych ludzi drażni niekiedy także ich krótkowzroczność i brak zainteresowania zagadnieniami wykraczającymi poza “tu i teraz". Konsternację otoczenia budzi również ich tajemniczość, małomówność oraz niechęć do dzielenia się własnymi przemyśleniami i opiniami.

Sami praktycy nie przepadają z kolei za ludźmi, którzy próbują ich pouczać lub wywierać na nich presję. Nie rozumieją także osób, które potrafią miesiącami rozmawiać o dalekosiężnych planach, nie podejmują jednak żadnych praktycznych działań w celu ich realizacji. Trudno im również pojąć to, że patrząc na tę samą sytuację i dysponując tymi samymi informacjami, ludzie mogą dochodzić do skrajnie odmiennych wniosków.

Komunikacja

Ich małomówność sprawia, że często są odbierani jako tajemniczy i nieprzeniknieni. Decyzje zwykle podejmują samodzielnie i rzadko konsultują je z innymi. Niekiedy zaskakują tym swoich bliskich i współpracowników. Spo- śród wszystkich typów osobowości praktycy są najmniej komunikatywni. Ich wypowiedzi, choć rzadkie i lakoniczne, zazwyczaj są jednak bardzo trafne i rzeczowe.

Obserwacja

Praktycy są doskonałymi obserwatorami. Nieustannie monitorują otoczenie w poszukiwaniu nowych informacji i szybko dostrzegają zmiany. Nowo zdobyte dane oceniają głównie pod kątem ich potencjalnego wpływu na ich własne życie lub możliwości wykorzystania ich do rozwiązania konkretnych problemów, z którymi się stykają. Mają także skłonności do odrzucania informacji, które są niezgodne z ich własnym doświadczeniem. Taka postawa zawęża niekiedy ich perspektywę, a nawet przyczynia się do rozwoju autorskiej, alternatywnej wizji świata.

Rozwiązywanie problemów

Rozwiązując problem, praktycy potrafią szybko ocenić sytuację. Uwzględniają wszystkie środki oraz możliwości dostępne w danej chwili i błyskawicznie podejmują adekwatną decyzję. Doskonale radzą sobie w sytuacjach kryzysowych, wymagających szybkich decyzji lub improwizacji. Gdy zawodzą sprawdzone procedury i ustalone zasady postępowania, a ludzie tracą grunt pod nogami, oni kierują się wewnętrznym kompasem i zachowują zimną krew. W sytuacji zwiększonego ryzyka lub zagrożenia bezpieczeństwa potrafią na sposób, nie zważając na emocjonalne reakcje otoczenia. Działają w racjonalny i obiektywny sposób, nie zwracając na emocjonalne reakcje otoczenia.

Odpoczynek

Praktycy potrafią cieszyć się życiem i umiejętnie łączyć pracę z przyjemnościami. Znajdują czas na relaks i hobby. W wolnych chwilach często wykorzystują swoje zdolności manualne. Lubią też aktywność fizyczną i zabawę. Chętnie spotykają się z osobami o podobnych zainteresowaniach i poglądach. W ten sposób pogłębiają swoją wiedzę i zdobywają nowe informacje. Są stosunkowo odporni na stres. Długotrwałe napięcie niekiedy jednak sprawia, że stają się cyniczni i zgorzkniali. Może ono również prowadzić do pogłębiającej się samoizolacji lub przesadnych, wybuchowych reakcji.

Społeczny aspekt osobowości

Praktycy są z natury bardzo powściągliwi w kontaktach i trudno się do nich zbliżyć. Nie jest to spowodowane - jak niektórzy podejrzewają - niechęcią do ludzi. Z natury są bowiem tolerancyjni oraz otwarci na innych i potrafią nawiązywać zdrowe oraz przyjazne relacje. Zakładają jednak, że rozmowy i spotkania powinny czemuś służyć (np. wspólnemu rozwiązywaniu problemów).  Bycie wśród ludzi nie stanowi dla nich wartości samej w sobie. Nie przepadają za imprezami integracyjnymi, spotkaniami towarzyskimi oraz przyjęciami okolicznościowymi. Nie rozumieją świata konwenansów oraz kurtuazji i nie potrafią rozmawiać „o pogodzie". Dziwią się, że inni mają czas na rozmowy o niczym. Z reguły nie interesują ich spotkania z osobami, których nie znają. Nudzą ich też rozmowy z ludźmi o zupełnie odmiennych zainteresowaniach. Częstym problemem praktyków jest ich nieumiejętność mówienia o swoich uczuciach i emocjach. Zazwyczaj zakładają oni, że czyny mają większą moc niż słowa, dlatego starają się komunikować swoje uczucia i przywiązanie poprzez konkretne działania. Gdy ich znajomi i bliscy potrzebują praktycznej pomocy, zawsze mogą na nich liczyć. Szacunek i podziw ze strony innych ludzi sprawia im dużą satysfakcję, dlatego lubią czuć się specjalistami w swojej dziedzinie.

Wśród przyjaciół

W relacjach z innymi ludźmi praktycy cenią prostotę i niezależność. Często świadomie unikają kontaktów wymagających głębszego zaangażowania emocjonalnego i pochłaniających sporo czasu í energii. Szanują prywatność i niezależność innych, ale cenią także własną wolność i pieczołowicie bronią swojego terytorium. Często potrzebują samotności, wyciszenia i przestrzeni, co bywa odbierane jako okazywanie innym dystansu lub brak zainteresowania ich potrzebami.  Przyjaciele znają ich jednak także od innej strony. Przebywając wśród dobrych znajomych, praktycy chętnie ich słuchają i często zadają im wiele pytań. Są tolerancyjni oraz elastyczni i mają opinię bezproblemowych kompanów. Potrafią odnaleźć się w różnych sytuacjach i są postrzegani jako ludzie, u których zawsze coś się dzieje. Innym imponuje ich umiejętność czerpania radości z życia oraz zamiłowanie do przygód i mocnych wrażeń. Potrafią ze szczerym zainteresowaniem słuchać innych, ale sami mówią nie- wiele. Rzadko wyrażają własne zdanie i nie lubią otwierać się przed innymi. Zdarza się, że pytani o opinię odpowiadają w wymijający lub enigmatyczny sposób. Niekiedy sprawiają wrażenie samotników, w rzeczywistości jednak potrzebują innych ludzi - bez nich czują się wyobcowani i niepotrzebni. Bliższe relacje nawiązują zwykle z ludźmi o podobnych poglądach i zainteresowaniach. Nierzadko mają tylko kilku bliskich znajomych lub przyjaciół. Najczęściej są wśród nich inspektorzy, animatorzy, logicy oraz inni praktycy. Najrzadziej - doradcy, mentorzy oraz entuzjaści.

W małżeństwie

Praktycy zapewniają żonom/mężom dużą swobodę. Sami również potrzebują wolności i źle znoszą wszelkie próby ograniczania ich. Do związków wnoszą spontaniczność oraz entuzjazm. Zazwyczaj skupiają się na dniu dzisiejszym i nie zastanawiają się nad tym, co przyniesie przyszłość. Nie znaczy to, że nie są w stanie wytrwać w jednym związku przez całe życie. Po prostu nie przyjmują tak długiej perspektywy - każdy nowy dzień jest dla nich nową kartą. Zwykle nie myślą dalekosiężnie, dlatego ślubowanie miłości „dopóki śmierć nas nie rozłączy" może napawać ich lękiem.

Z natury są małomówni i rzadko wyrażają swoje opinie, poglądy i uczucia. Największym wyzwaniem w związkach z praktykami jest ich nieumiejętność dostrzegania uczuć i potrzeb emocjonalnych partnerów (często błędnie uznawana za brak zainteresowania). Praktycy mogą szczerze ich kochać, a jednocześnie zupełnie nie zdawać sobie sprawy z ich uczuć, emocji i przeżyć. Mogą też nie rozumieć, że ich żony/mężowie potrzebują komplementów i czułości. Sami nie mają takich potrzeb, zdarza się więc, że są zaskoczeni takimi oczekiwaniami i nie wiedzą, jak im sprostać.

W obliczu kryzysu praktycy zwykle starają się ratować związek. Jeśli jednak ich próby nie przynoszą rezultatu, mogą się poddać, uznając, że sytuacja ich przerosła lub że ich partner ma wygórowane oczekiwania. Zwykle nie mają większych problemów z zakończeniem toksycznych i destrukcyjnych relacji. Naturalnymi kandydatami na żony/mężów praktyków są osoby o pokrewnych typach osobowości: inspektorzy, animatorzy lub administratorzy. W takich związkach łatwiej jest budować wzajemne zrozumienie oraz harmonijne relacje. Doświadczenie uczy jednak, że ludzie są w stanie tworzyć udane, szczęśliwe związki także mimo oczywistej - zdawałoby się - typologicznej nie- zgodności. Co więcej, pewne różnice między małżonkami mogą dodawać takim relacjom dynamiki i przyczyniać się do rozwoju osobistego (wielu osobom perspektywa ta wydaje się atrakcyjniejsza od wizji harmonijnego związku, w którym zawsze panuje zgoda oraz pełne, wzajemne zrozumienie).

Jako rodzice

Także jako rodzice praktycy są elastyczni i tolerancyjni. Nie nadzorują przesadnie swoich dzieci i zapewniają im sporo swobody oraz przestrzeni do rozwoju. Jeśli sytuacja tego wymaga, potrafią jednak stosować dyscyplinę i kary. Nie czują się natomiast zobligowani do wpajania im własnych wartości, tłumaczenia im świata i mówienia, jak należy żyć. W rezultacie ich dzieciom brakuje niekiedy zasad porządkujących życie. Między praktykami a ich dziećmi często istnieje również pewnego rodzaju emocjonalny dystans (jeśli drugi rodzic nie jest w stanie zaspokoić emocjonalnych potrzeb dzieci, może doprowadzić to do poważnych trudności w relacjach).

Praktycy potrafią zapewniać dzieciom rozmaite atrakcje (zwykle nie żałują na nie pieniędzy), trudniej im jednak zaangażować się emocjonalnie i poświęcić czas na wspólne zabawy oraz rozmowy. Zdarza się, że na co dzień są de facto nieobecni w życiu swoich dzieci. Doskonale za to wychodzi im organizacja różnego rodzaju wypraw lub wycieczek. Dla praktyków są to chwile, w których lepiej poznają swoje dzieci. Dla dzieci zaś - najcenniejsze momenty dzieciństwa i wydarzenia, które zapadają w ich pamięci na całe życie.

Praca i ścieżka kariery zawodowej

Pasja praktyków jest ich kluczem do sukcesu. Zajmując się tym, co wzbudza ich entuzjazm, mogą wiele osiągnąć. Są „ludźmi czynu". Lubią działanie i zmienność. Szybko się nudzą i nie przepadają za zadaniami, które wymagają długiej koncentracji lub planowania i wybiegania myślami w przyszłość. Wolą przedsięwzięcia o krótszym horyzoncie czasowym.

Firmy

Źle odnajdują się w zbiurokratyzowanych instytucjach o sztywnych strukturach i precyzyjnie określonych procedurach. Plany, raporty i sprawozdania to nie ich świat. Bardzo źle znoszą rutynę. Lubią różnorodność i potrafią zajmować się wieloma rzeczami jednocześnie (z reguły łatwiej przychodzi im coś rozpoczynać, niż doprowadzać to do końca).

Dobrze odnajdują się w firmach, które nie ograniczają pracowników i dają im wolność w realizacji zadań. Najchętniej zajmują się rozwiązywaniem konkretnych, praktycznych i namacalnych problemów. Nie boją się ryzyka i eksperymentów. Lubią jednak działać w obszarach, które dobrze znają. Często interesują. z biegiem lat stają się prawdziwymi ekspertami w dziedzinach, którymi się

W zespole

Praktycy potrafią działać razem z innymi ludźmi, ale wspólna praca w ich przypadku zwykle nie prowadzi do emocjonalnych więzi z grupą. Pracując w zespole, zwykle są tymi, którzy wnoszą do niego obiektywną, realistyczną ocenę sytuacji i potrafią na chłodno, bez emocji analizować fakty.

Przełożeni

Zwykle cenią przełożonych, którzy zapewniają podwładnym swobodę działania. Nie potrzebują ścisłego nadzoru, sami bowiem motywują się do pracy. Gdy pełnią kierownicze stanowiska, szybko dostrzegają problemy firmy i identyfikują słabe ogniwa. Bardzo rzadko patrzą na rzeczywistość przez różowe okulary. Zazwyczaj są realistami i nie mają złudzeń. Nie próbują wmawiać innym i sobie, że będzie lepiej i że sprawy same się jakoś ułożą. Nie mają też skrupułów wobec słabych pracowników zwykle szybko się ich pozbywają. Nie przepadają za kolegialnym, demokratycznym stylem zarządzania firmą. Nie lubią konsultacji i zasięgania opinii innych. Wolą podejmować decyzje samodzielnie. Ich częstym problemem jest niedostateczne delegowanie obowiązków, przez co bywają przeciążeni. Zwykle nie boją się ryzyka. Podejmują odważne decyzje i grają o dużą stawkę. Niekiedy stawiają wszystko na jedną kartę. Nie obawiają się trudnych decyzji i potrafią działać, bazując na niepełnych danych. Na ich działanie nie wpływają emocje i sentymenty. Niekiedy zarzuca się im, że podejmując decyzję, nie biorą pod uwagę, ,,kosztów ludzkich" (interesują się głównie obiektywnym dobrem firmy, nie zaś odczuciami personelu).

Potencjalnie mocne i słabe strony

Praktycy, podobnie jak inne typy osobowości, mają potencjalnie mocne i słabe strony. Potencjał ten może zostać zagospodarowany w rozmaity sposób. Szczęście osobiste i spełnienie zawodowe praktyków zależy od tego, czy wykorzystają oni szanse związane z ich typem osobowości oraz stawią czoła czyhającym na nich zagrożeniom. Oto PODSUMOWANIE owych szans i zagrożeń:

Potencjalnie mocne strony

Praktycy są spontaniczni, elastyczni i tolerancyjni. Są dobrymi słuchaczami i doskonałymi obserwatorami - dostrzegają szczegóły niezauważalne dla innych. Zebrane informacje gromadzą w swoistej, wewnętrznej bazie danych i potrafią wykorzystywać je do rozwiązywania konkretnych problemów. Są praktyczni i mają naturalne umiejętności manualne i techniczne. Cechuje ich pozytywne podejście do życia. Potrafią cieszyć się każdą chwilą. Są pewni siebie, optymistyczni i entuzjastyczni. Lubią działanie i dobrze znoszą zmiany. Nie szczędzą czasu i energii dla bliskich, gdy ci potrzebują ich praktycznej pomocy. Bez względu na okoliczności potrafią trzymać się własnych przekonań i są odporni na krytykę oraz presję ze strony innych ludzi. Sami również potrafią wyrażać krytyczne opinie i - jeśli wymaga tego sytuacja - zwracać innym uwagę. Umieją podejmować decyzje na podstawie niepełnych danych i potrafią działać w warunkach podwyższonego ryzyka. Doskonale radzą sobie w nie- bezpiecznych oraz kryzysowych sytuacjach i w szybko zmieniających się oko- licznościach. Gdy innych ponoszą emocje, oni zachowują zimną krew i na chłodno podejmują obiektywne, racjonalne decyzje. Nie boją się odważnych posunięć i ryzykownych działań. Potrafią kończyć toksyczne, destrukcyjne relacje.

Potencjalnie słabe strony

Jedną z największych potencjalnych słabości praktyków jest ich nieumiejętność wyrażania uczuć oraz niewrażliwość na emocjonalne potrzeby innych (przez co mogą nieświadomie ranić ludzi). Innym źródłem problemów bywa ich małomówność i nieumiejętność dostosowywania sposobu komunikacji do sytuacji. Ich niechęć do wszelkiej kontroli i nadzoru może z kolei prowadzić do swoistej obsesji na punkcie prywatności oraz do samoizolacji. Praktycy nie najlepiej radzą sobie z realizacją zadań o długim horyzoncie czasowym oraz ze strategicznym planowaniem. Trudno im dostrzec szerszą perspektywę, dalekosiężne skutki działań oraz powiązania pomiędzy jednostkowymi faktami i zjawiskami. Często mają też problemy z przyswajaniem złożonych, abstrakcyjnych teorii. Trudno im również przez dłuższy czas skupiać się na jednej czynności - szybko się nużą i rozpraszają. Łatwiej przychodzi im rozpoczynać zadania, niż doprowadzać je do końca.  Mają skłonności do odrzucania wszystkiego, co jest niezgodne z ich doświadczeniem, i otaczania się ludźmi, którzy podzielają ich zainteresowania oraz poglądy, co może prowadzić do rozwoju własnej, alternatywnej wizji świata. Mimo otwartości na nową wiedzę oraz eksperymenty w ramach interesujących ich dziedzin rzadko wykraczają poza znane im już obszary.

Rozwój osobisty

Rozwój osobisty praktyków zależy od tego, w jakim stopniu wykorzystają oni swój naturalny potencjał i przezwyciężą zagrożenia związane z ich typem osobowości. Poniższe praktyczne wskazówki stanowią swoisty dekalog praktyka.

Myśl dalekosiężnie

Potrafisz rozwiązywać doraźne, praktyczne problemy. Te najważniejsze naj- częściej wymagają jednak globalnego podejścia i długofalowego działania. Aby móc je rozwiązać, musisz poszerzyć perspektywę i wydłużyć horyzont czasowy.

Doceniaj teorię

Odrzucanie wszystkiego, co nie daje się błyskawicznie zastosować w praktyce, niesie za sobą szereg ograniczeń. To prawda, że nie wszystkie teorie można wykorzystać do rozwiązania konkretnych problemów, często jednak poszerzają one naszą perspektywę i pomagają zrozumieć świat. Nierzadko stanowią też inspirację dla praktycznych przedsięwzięć w przyszłości.

Poszerzaj swój świat

Próbuj rzeczy wykraczających poza świat Twoich obecnych zainteresowań i doświadczeń. Rozmawiaj z ludźmi, którzy mają poglądy lub zainteresowania odmienne od Twoich. Podejmuj się zadań, którymi dotychczas się nie zajmowałeś. Dostarczy Ci to wielu cennych doświadczeń oraz sprawi, że będziesz postrzegać świat z szerszej perspektywy.

Dokańczaj to, co rozpocząłeś

Z entuzjazmem zaczynasz nowe rzeczy, trudno Ci jednak dokończyć to, co rozpocząłeś wcześniej. Takie działanie zwykle przynosi mierne rezultaty. Spróbuj ustalić, co jest dla Ciebie najważniejsze, jak chcesz tego dokonać, a następnie przystąp do działania i nie daj się rozpraszać!

Nie odrzucaj pomysłów i opinii innych ludzi

Gdy opinie innych są sprzeczne z Twoimi poglądami, nie zakładaj z góry, że są błędne. Zanim ocenisz je jako bezwartościowe, najpierw dobrze się nad nimi zastanów i spróbuj je zrozumieć.

Więcej mów

Dziel się z innymi swoimi przemyśleniami i pomysłami. Wyrabiaj swoje emocje i mów, jak się czujesz i co przeżywasz. Pomożesz w ten sposób swoim współpracownikom i bliskim. Cokolwiek powiesz, zazwyczaj będzie to lepsze od milczenia.

Traktuj innych „po ludzku"

Ludzie nie chcą być postrzegani wyłącznie jako narzędzia służące do realizacji celu. Pragną, aby zauważano ich emocje, uczucia i pasje. Obcując z ludźmi, próbuj wczuć się w ich sytuację i zrozumieć, co przeżywają, co ich pasjonuje, co niepokoi, czego się obawiają... Zobaczysz różnicę i będziesz zaskoczony!

Nie odrzucaj uniwersalnych zasad

W życiu kierujesz się własnym „kompasem" i uważasz, że do szczęścia nie potrzebujesz żadnych uniwersalnych zasad. Są one jednak potrzebne społeczeństwu! Pomyśl, co by się stało, gdyby wszyscy zignorowali zasady życia społecznego i zaczęli kierować się tylko własnymi regułami.

Proś innych o pomoc

Gdy przeżywasz trudności, podziel się tym z zaufanymi ludźmi. Gdy potrzebujesz pomocy, nie wahaj się prosić innych o pomoc!

Działaj mniej impulsywnie

Zanim podejmiesz jakąś decyzję lub zaangażujesz się w coś, poświęć trochę czasu na zebranie informacji, na przeanalizowanie ich oraz na obiektywną ocenę sytuacji. Prawdopodobnie ograniczy to liczbę Twoich działań, ale sprawi też, że będą bardziej efektywne.

---

1Nie znaczy to, że wszyscy mieszkańcy Singapuru należą do tego typu osobowości, jednak to społeczeństwo - jako całość - posiada wiele cech charakterystycznych dla praktyka.